Να μην καταργηθούν τα πρωινά τμήματα

ΔΗΜΟΣΙΟ ΙΕΚ ΘΕΡΜΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αναστάτωση έχει προκαλέσει στους σπουδαστές του Δημοσίου ΙΕΚ Θέρμης Θεσσαλονίκης η απροειδοποίητη κατάργηση των πρωινών τμημάτων που λειτουργούσαν στη σχολή, που οδηγεί κάποιους σπουδαστές να χρειάζεται να αλλάξουν ξαφνικά τον οικογενειακό προγραμματισμό τους ή να διακόψουν τη φοίτηση καθώς δουλεύουν απογευματινές ώρες. Το πρόβλημα καταγγέλλει ο Σύλλογος Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ Θεσσαλονίκης, που εξηγεί ότι «όταν εγγράφηκαν οι συνάδελφοι στο ΔΙΕΚ Θέρμης, υπήρχε η δυνατότητα επιλογής πρωινού και απογευματινού τμήματος για ορισμένες ειδικότητες. Σημειώνουμε πως η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων που επέλεξαν να φοιτήσουν σε πρωινά τμήματα, είτε εργάζονται απ' το μεσημέρι και μετά είτε έχουν οικογένεια και χρειάζεται να φροντίσουν τα παιδιά τους απ' το μεσημέρι και μετά».

Ομως στις 20/2/2018, την πρώτη μέρα της επανεγγραφής στο ΔΙΕΚ για το εαρινό εξάμηνο, ανακοινώθηκε ότι σταματούν τα πρωινά τμήματα και μετατρέπονται σε απογευματινά. Δηλαδή, η αλλαγή αφορά σπουδαστές που φοιτούν από πέρσι και τώρα μπαίνουν στο 4ο εξάμηνο, ή που γράφτηκαν φέτος με την προϋπόθεση των πρωινών τμημάτων και τώρα πάνε για το 2ο εξάμηνο. Σύμφωνα με τον Σύλλογο, ο διευθυντής του ΙΕΚ είπε πως ενοχλείται από τα πρωινά τμήματα η λειτουργία του Γενικού Λυκείου που φιλοξενείται στους χώρους του ΙΕΚ και κάνει χρήση των υποδομών του τα τελευταία πέντε χρόνια.

«Πρακτικά στο βωμό της υποχρηματοδότησης, συνολικά, όλων των βαθμίδων της Παιδείας, ζητάτε απ' τους συναδέλφους να πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων όλες τις προσπάθειες που έχουν κάνει μέχρι τώρα για την απόκτηση της ειδικότητας», σημειώνει ο ΣΥΣΔΙΕΚ και απαιτεί:

• Διατήρηση των πρωινών τμημάτων τουλάχιστον έως την ολοκλήρωση του προγράμματος όλων των σπουδαστών που ξεκίνησαν ειδικότητα είτε το σπουδαστικό έτος 2016 - '17, σήμερα 4ο εξάμηνο, είτε ξεκίνησαν το σπουδαστικό έτος 2017 - '18, σήμερα 2ο εξάμηνο.
• Πρόσληψη όλου του απαραίτητου διοικητικού και εκπαιδευτικού προσωπικού για την άρτια λειτουργία των τμημάτων.
• Να δοθεί λύση στο πρόβλημα της σχολικής στέγης του Γενικού Λυκείου και να σταματήσει να χρησιμοποιείται ως άλλοθι για το σταμάτημα των πρωινών τμημάτων.
• Το υπουργείο να λάβει κάθε απαραίτητο μέτρο, ούτως ώστε όλοι οι σπουδαστές να ολοκληρώσουν κανονικά τις σπουδές τους και την ειδικότητα που επέλεξαν.

Την ανακοίνωση του ΣΥΣΔΙΕΚ για το θέμα την κατέθεσαν ως Αναφορά στη Βουλή, προς τους υπουργούς Παιδείας και Εσωτερικών, οι βουλευτές του ΚΚΕ Σάκης Βαρδαλής και Γιάννης Δελής.

H εργασιακή πα-Ράν(ο)ια και o δικέφαλος Levyάθαν(*)

ΠΗΓΗ

Βαρύ έργο...

Προσπαθώντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την παραίτηση της πρώην αναπληρώτριας υπουργού Εργασίας, η κυβέρνηση αναφέρεται διθυραμβικά στο έργο της σε ό,τι αφορά τη μείωση της ανεργίας, για να εξωραΐσει την αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική που υπηρετεί στο σύνολό της η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Για παράδειγμα,

• Γράφτηκε χτες ότι η πρώην υπουργός «ήρθε με βαρύ βιογραφικό και φεύγει με "βαρύ" έργο», επειδή επί των ημερών της μειώθηκε σχετικά η ανεργία.
• Γράφτηκε, επίσης, ότι η συγκεκριμένη υπουργός ήταν ο εμπνευστής του προγράμματος για τη δημιουργία 300.000 νέων θέσεων εργασίας, που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ παραμονές των εκλογών του 2015, ενώ
• Είχε καθοριστική συμβολή και στην ανάπτυξη της «Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας», που προβάλλεται από την κυβέρνηση ως διέξοδος για τους ανέργους και ως ξεχωριστή τάχα κατηγορία, ανάμεσα στον ιδιωτικό και στον κρατικό τομέα της οικονομίας.

Αλήθεια, όμως, τι σημαίνουν όλα αυτά για εργαζόμενους και ανέργους;

Ας δούμε τι λένε τα στοιχεία: Σύμφωνα με τον ΟΑΕΔ, τον προηγούμενο μήνα (Γενάρης 2018) οι εγγεγραμμένοι στα μητρώα του Οργανισμού ήταν1.092.325 άνεργοι.

• Η ανεργία, δηλαδή, παραμένει σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα και συνεχίζει να κατατρώει τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, παίρνοντας επιπλέον υπόψη ότι το 55,2% αυτών που αναζητούν εργασία είναι μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή αδυνατούν να βρουν δουλειά περισσότερο από 12 μήνες.
• Σε κάθε περίπτωση, μετά από μια δεκαετία καπιταλιστικής κρίσης,που τσάκισε στην κυριολεξία την εργατική τάξη, είναι εξόφθαλμη η προσπάθεια της κυβέρνησης να αξιοποιήσει τη σχετική υποχώρηση της ανεργίας για να καλλιεργήσει προσδοκίες και να στοιχίσει εργαζόμενους και ανέργους στην αντεργατική πολιτική της, που δίνει νέα «αναπτυξιακά» προνόμια στο κεφάλαιο,διατηρώντας και επεκτείνοντας τα «μνημονιακά» μέτρα για το λαό.

Ένα άρθρο

Και μια άναρθρη κρ-Αυγή

Είναι επίσης χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι νέες θέσεις εργασίας είναι στην πλειοψηφία τους ευέλικτες και ελαστικές, προσαρμοσμένες στις σύγχρονες ανάγκες των επιχειρήσεων, ενώ ενσωματώνουν το σύνολο των αντεργατικών ανατροπών που κλιμακώθηκαν τα τελευταία χρόνια, με ευθύνη και της σημερινής κυβέρνησης:

• διευθέτηση του χρόνου εργασίας,
• απλήρωτες υπερωρίες,
• απαράδεκτες επιχειρησιακές συμβάσεις και εσωτερικοί κανονισμοί,
• μισθοί πείνας κ.ά.

Μαζί με την υποαπασχόληση, η προσωρινότητα της εργασίας, ηανακύκλωση δηλαδή των ανέργων, αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα της αγοράς εργασίας, με νόμους της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

• Κι αυτό δεν αφορά μόνο τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και το κράτος, όπου στις θέσεις «τελευταίας καταφυγής» περιλαμβάνονται και τα διάφορα προγράμματα 5μηνης και 8μηνης απασχόλησης στους δήμους.

Κάπως έτσι, «κανονικότητα» για την πλειοψηφία των ανέργων γίνεται πλέον

• η εναλλαγή μεγάλων περιόδων ανεργίας με ίσα ή μικρότερα διαστήματα εργασίας,
• η μερική ή εποχική απασχόληση,
• η εκ περιτροπής εργασία.

Και, βέβαια, από τους ανέργους μόνο 1 στους 10 δικαιούται το επίδομα ανεργίας, ενώ η πλειοψηφία των κονδυλίων του ΟΑΕΔ κατευθύνονται στηνεπιδότηση της εργοδοσίας, για να απασχολεί τζάμπα εργασία.

Όσο για την «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία»,

• καμιά σχέση δεν έχει με τη διαφήμιση που της κάνει η κυβέρνηση,
• ούτε μπορεί να αποτελεί διέξοδο για τους χιλιάδες ανέργους,
• ενώ σε πολλές περιπτώσεις, όπως στην παροχή στοιχειωδών «κοινωνικών υπηρεσιών», ανοίγει το δρόμο για την παραπέρα ιδιωτικοποίησή τους ή τη λειτουργία τους με καθαρά ανταποδοτικά κριτήρια, με το μανδύα του «συνεταιρισμού».

Να, λοιπόν, ποιος είναι ο πραγματικός απολογισμός του κυβερνητικού έργου στον τομέα της ανεργίας.

• Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πήγε ένα βήμα πιο πέρα την αντεργατική πολιτική των προηγούμενων και

το ίδιο σχεδιάζει τώρα, με το... ιδιόκτητο «αναπτυξιακό» της πρόγραμμα,ανεξάρτητα από το ποιος θα πάρει τη θέση της πρώην υπουργού.

Ριζοσπάστης - Η Άποψή μας, 28/2/2018

__________________________ 
(*) Το Κράτος-Λεβιάθαν (το βιβλικό θαλάσσιο κτήνος της Παλαιάς Διαθήκης), είτε ως απόλυτη μοναρχία είτε ως κοινοβουλευτική δημοκρατία, έχει το μονοπώλιο της βίας και της απόλυτης εξουσίας, με το Στρατό και την Αστυνομία, αλλά και με το Σύνταγμα, για την προστασία (υποτίθεται) των πολιτών από τον ίδιον τον... Λεβιάθαν. (Τόμας Χομπς: Λεβιάθαν Ή ύλη, μορφή και εξουσία μιας εκκλησιαστικής και λαϊκής πολιτικής κοινότητας).
Καλά όλ' αυτά, μόνο που στην αστική δημοκρατία Στρατός, Αστυνομία και Σύνταγμα φροντίζουν, και επιβάλλουν, τα συμφέροντα της αστικής τάξης, που είναι βέβαια ο ίδιος ο Λεβιάθαν, το καπιταλιστικό κτήνος με τη μορφή του κράτους-προστάτη(!!)

1η Μάρτη είμαστε στον αέρα (Γεωργιάδης)

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Νέος κύκλος αντιλαϊκής κλιμάκωσης

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Νέος κύκλος αντιλαϊκής κλιμάκωσης: Στα «γεμάτα» ξεκίνησαν από χτες στην Αθήνα οι συζητήσεις της κυβέρνησης με το κουαρτέτο αναφορικά με τον 4ο κύκλο της «αξιολόγηση...

Ένα σπάνιο ντοκουμέντο με τον "Οδηγητή" του Μάρτη!

Κόντρα στο ρεύμα της αντεπανάστασης: Η κρίσιμη καμπή του 13ου Συνεδρίου του ΚΚΕ

 Σφυροδρέπανος

Προχτες συμπληρώθηκαν 27 χρόνια από την ολοκλήρωση του 13ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, όταν όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά της αντεπανάστασης, σε μία από τις πιο κρίσιμες καμπές στην ιστορία του ΚΚΕ, που κλήθηκε να περάσει με επιτυχία μια διπλή δοκιμασία: την παγκόσμια κρίση του κομμουνιστικού κινήματος με την αντεπανάσταση να περνά στο τελικό στάδιο, πριν την επικράτησή της στη Σοβιετική Ένωση, και την αντανάκλαση αυτής της ήττας στο εσωτερικό του, όπου διαμορφώθηκε μια ισχυρή τάση παραίτησης από την κομμουνιστική ιδεολογία που απαιτούσε επιτακτικά την εγκατάλειψη των “παρωχημένων” συμβόλων και ιδεών. Μια μάχη που φαινομενικά για τους απέξω επικεντρωνόταν στα… “‘κονίσματα”, όπως είχαν αναφερθεί από το Χαρίλαο, αλλά αφορούσε την πολιτική ουσία και όχι τους τύπους.

Το συνέδριο αυτό διεξήχθη από τις 19 έως τις 24 Φλεβάρη του 1991, στο βοηθητικό γήπεδο του ΟΑΚΑ, μολονότι υπήρχε ήδη η συνεδριακή αίθουσα στην έδρα της ΚΕ στον Περισσό. Η πρωτοτυπία σε σχέση με προηγούμενες συνεδριακές διαδικασίες ήταν η ζωντανή μετάδοση των εργασιών του συνεδρίου από την τηλεοπτική συχνότητα του 902, ενώ στα διαλείμματα γίνονταν συζητήσεις και σχολιασμός με προσωπικότητες από αστικά κόμματα και διάφορους πολιτικούς χώρους, με συντονιστή το διευθυντή του σταθμού, Παύλο Τσίμα! Εναλλακτικά, για να γεμίσει το πρόγραμμα μεταδίδονταν τραγούδια και βίντεο-κλιπ, όπως το “Γκρέκο Μασκαρά” του Γ. Μηλιώκα.

ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ...

Στον «αέρα» από την 1η Μάρτη το webradio του ΠΑΜΕ

Από την Πέμπτη 1η Μάρτη το ραδιόφωνο του ΠΑΜΕαρχίζει ξανά τη λειτουργία του. Η φωνή των εργαζομένων θα ακούγεται καθημερινά μέσα από το webradio.

Την ίδια μέρα, στις 6 μ.μ., στα γραφεία του ΠΑΜΕ, θα γίνει και η επίσημη έναρξη, που θα έχει πανηγυρικό χαρακτήρα, στην οποία καλούνται να πάρουν μέρος οι πρόεδροι των σωματείων, καθώς και τα μέλη που θα στελεχώσουν τις ραδιοφωνικές εκπομπές.

Οπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ, «το κύριο χαρακτηριστικό του προγράμματος θα είναι θεματικές εκπομπές, αφιερώματα και κυρίως η δράση του ταξικού κινήματος σε όλη την Ελλάδα. Σωματεία, Ομοσπονδίες κι Εργατικά Κέντρα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, μέσα από τις δικές τους εκπομπές θ' αναδεικνύουν τις δράσεις τους, τις παρεμβάσεις τους στους χώρους δουλειάς, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, καθώς και το διεκδικητικό πλαίσιο πάλης που προτάσσουν οι ταξικές δυνάμεις. Παράλληλα, σχεδόν σε καθημερινή βάση θα υπάρχουν μουσικές, αλλά και άλλες εκπομπές πολιτιστικού περιεχομένου».

Το αναλυτικό πρόγραμμα του διαδικτυακού ραδιοφώνου αναμένεται να ανακοινωθεί στις αρχές της βδομάδας με νέο δελτίο Τύπου.

ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΔΗΜΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Σημείο αναφοράς το κλαδικό συνδικάτο των εργαζομένων στους ΟΤΑ

MotionTeam

Από κινητοποίηση των συμβασιούχων στη Θεσσαλονίκη, τον Ιούνη του 2017

Δίνοντας συνέχεια στην καταγραφή και την ανάδειξη της πείρας από την οργάνωση της πάλης στους χώρους δουλειάς, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Κλεοπάτρα Χοροζίδη,πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ και Δημοτικών Επιχειρήσεων Νομού Θεσσαλονίκης, για τη δουλειά του συνδικάτου στους εκατοντάδες συμβασιούχους εργαζόμενους των δήμων της Θεσσαλονίκης.

Οπως μας λέει, η παρέμβαση στους συμβασιούχους βρισκόταν σταθερά στον προσανατολισμό και στο σχεδιασμό του κλαδικού συνδικάτου, παρά τις αδυναμίες και τις καθυστερήσεις στην ανάπτυξη της δουλειάς. Ηταν άλλωστε ένα από τα πρώτα συνδικάτα των ΟΤΑ που τροποποίησαν το καταστατικό τους για να εγγράψουν συναδέλφους με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, με πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Ωστόσο, η ανάγκη να συστηματοποιηθεί η παρέμβαση και να «ανέβουν στροφές» στη δουλειά με τους συμβασιούχους, έγινε επιτακτική, όταν το Σεπτέμβρη του 2014, με διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, προσλήφθηκαν περισσότεροι από 1.000 εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου σε υπηρεσίες των δήμων της Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα στην καθαριότητα, στον ηλεκτροφωτισμό, στα νεκροταφεία και αλλού.

Οι εργαζόμενοι αυτοί με ημερομηνία λήξης, συγκεντρώνονταν κατά βάση στο δήμο Θεσσαλονίκης. Πέρα από ελάχιστες περιπτώσεις, η συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είχε σχέση και επαφή με το κλαδικό σωματείο, πράγμα που έκανε δυσκολότερη την παρέμβαση σ' αυτόν το χώρο. Εκτός αυτού, στους περισσότερους επικρατούσε η αντίληψη ότι «οκτώ μήνες είναι η δουλειά, ποιος έχει όρεξη για αγώνες...», που δρούσε αποτρεπτικά για την εγγραφή και τη δραστηριοποίησή τους στο κλαδικό σωματείο.

Ωστόσο, λίγο πριν από τη λήξη των οκτάμηνων συμβάσεων, μια ομάδα εργαζομένων στο δήμο Θεσσαλονίκης, που ξεχώρισε το προηγούμενο διάστημα στη δράση και ορισμένοι απ' αυτούς κρατούσαν επαφή με το συνδικάτο, προχώρησαν στη συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα, με κεντρικό αίτημα την παράταση των συμβάσεων.

Η Επιτροπή κατάφερε να συσπειρώσει γύρω της αρκετούς συμβασιούχους και, σε μια πορεία, με τις κινητοποιήσεις τους, πέτυχαν το Μάη του 2015 παράταση των συμβάσεων μέχρι το τέλος του χρόνου. Θα ακολουθήσει δεύτερη παράταση των συμβάσεων, το Δεκέμβρη του 2015 (μέχρι το τέλος του 2016), μετά από μαζικές κινητοποιήσεις έξω από τα αρμόδια υπουργεία στην Αθήνα.

Κέρδισμα της εμπιστοσύνης βήμα βήμα

Ολο αυτό το διάστημα, το κλαδικό συνδικάτο παρακολουθεί τη δράση της Επιτροπής Αγώνα, συζητάει με τους εργαζόμενους, προσπαθεί να βοηθήσει στην οργάνωση του αγώνα. Αρχικά αντιμετωπίζεται με καχυποψία, αλλά σταδιακά κερδίζει την εμπιστοσύνη τους και οι συμβασιούχοι καλούν αντιπροσωπεία του να παραβρεθεί σε μια μαζικότατη Γενική τους Συνέλευση, το Γενάρη του 2016. Στην ίδια συνέλευση κλήθηκε και η διοίκηση Σωματείου Εργαζομένων στο δήμο Θεσσαλονίκης.

Οι τοποθετήσεις των συνδικαλιστών από τα δύο σωματεία ανέδειξαν μπροστά στα μάτια των συμβασιούχων τις δύο γραμμές που συγκρούονται στο κίνημα. Οι μεν από το σωματείο του δήμου δεν λυπήθηκαν λόγια συμπαράστασης και αλληλεγγύης, τους ενημέρωσαν όμως ότι δεν μπορούν να τους εγγράψουν μέλη τους με πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα, ακολουθώντας τις κατευθύνσεις της ΠΟΕ ΟΤΑ. Η συνδικαλιστική πλειοψηφία αντιμετώπισε τους συμβασιούχους ως εργαζόμενους β' κατηγορίας, των οποίων οι συμβάσεις σε λίγο θα λήξουν και θα πάνε σπίτια τους.

Στον αντίποδα, το ταξικό κλαδικό συνδικάτο κάλεσε τους συμβασιούχους να γίνουν όλοι μέλη του και να παλέψουν για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Από εκεί και πέρα, η επαφή του συνδικάτου με την Επιτροπή Αγώνα συστηματοποιήθηκε. Το αρχικό μούδιασμα ανάμεσα στους εργαζόμενους ξεπεράστηκε γρήγορα και από την ίδια κιόλας μέρα της συνέλευσης υπήρξαν δεκάδες νέες εγγραφές στο συνδικάτο.

Ηταν φανερό από την πρώτη στιγμή ότι το συνδικάτο είχε να απευθυνθεί σε εργαζόμενους με πολλές και διαφορετικές αντιλήψεις και αφετηρίες. Για παράδειγμα, ανάμεσα στους συμβασιούχους υπήρχαν εργαζόμενοι πάνω από 50 χρόνων, με εργασιακή εμπειρία, αλλά και με το φόβο ότι θα επιστρέψουν σύντομα στην ανεργία, ενώ παγιωμένη ήταν σε πολλούς η άποψη της «αναποτελεσματικότητας των αγώνων».

Δίπλα σ' αυτούς, υπήρχαν και πολλοί νέοι σε ηλικία εργαζόμενοι, με μικρό εργασιακό βίο, ασυνδικάλιστοι στην πλειοψηφία τους, με έντονα στοιχεία απογοήτευσης και με αντιλήψεις όπως «όλοι ίδιοι είναι, τα πράγματα δεν αλλάζουν». Υπήρχαν όμως και εργαζόμενοι που είχαν έρθει σε επαφή με το ΠΑΜΕ σε χώρους που δούλευαν προηγουμένως, αναγνώριζαν τη συνέπεια και την αγωνιστικότητα του ταξικού κινήματος, τη συμβολή του στην οργάνωση της πάλης.

Πολλοί απ' αυτούς είχαν οι ίδιοι αγωνιστική εμπειρία και παρά τους δισταγμούς ή και τις αντιρρήσεις, σε μια πορεία, με σταθερή βοήθεια από το συνδικάτο, αποτέλεσαν τη «μαγιά» για να δυναμώσουν το κύρος και οι δεσμοί του με τους συμβασιούχους. Ηδη, το Γενάρη του 2016 οι εγγραφές από τους συμβασιούχους είχαν φτάσει τις 250 και το Μάη του ίδιου χρόνου πάνω από 650.

Παρέμβαση με σχέδιο και επιμονή

Το συνδικάτο σχεδιασμένα οργάνωσε την παρέμβασή του και στους άλλους δήμους, καταφέρνοντας να στήσει επιτροπές σε καθέναν απ' αυτούς. Παράλληλα, ήρθε σε επαφή με συμβασιούχους από δήμους όμορων νομών, βοήθησε να στηθούν κι εκεί Επιτροπές Αγώνα και να υπάρξει συντονισμός με τους συναδέλφους από το νομό Θεσσαλονίκης.

Η Επιτροπή Αγώνα της Θεσσαλονίκης διευρύνθηκε με συμβασιούχους από όλους τους δήμους του νομού και από 5μελής, έγινε μεγαλύτερη από 30μελής, παίζοντας, μαζί με τη διοίκηση του συνδικάτου, ρόλο επιτελείου στην οργάνωση της πάλης, στο ρίζωμα του συνδικάτου στα αμαξοστάσια και στους άλλους χώρους δουλειάς. Η Γενική Συνέλευση, ακόμα και κάθε μήνα, καθιερώθηκε σιγά σιγά ως σταθερός τρόπος ενημέρωσης, συζήτησης και συλλογικής λήψης των αποφάσεων.

Χωρίς να λείπουν δυσκολίες και «μπρος - πίσω», οι εργαζόμενοι άρχισαν να περιφρουρούν οι ίδιοι τους αγώνες τους, πέρα από τη μαζική τους συμμετοχή στις απεργίες και τις άλλες κινητοποιήσεις. Τον Οκτώβρη του 2016, οι συμβασιούχοι, με οργανωτή το κλαδικό συνδικάτο και την Επιτροπή Αγώνα, συγκρότησαν μια μαζική διαδήλωση στην Αθήνα, με 450 και πλέον άτομα από τη Θεσσαλονίκη και όμορους νομούς, με αίτημα να μην απολυθεί κανείς μετά τη λήξη των συμβάσεων, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

Αποτέλεσμα εκείνης της κινητοποίησης ήταν η δέσμευση του αρμόδιου υπουργού για νέα παράταση των συμβάσεων μέχρι το τέλος του 2017. Στις Γενικές Συνελεύσεις που ακολούθησαν, το συνδικάτο και η Επιτροπή Αγώνα συνέχισαν να αναδεικνύουν το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, όπως και τις προϋποθέσεις για να γίνει αυτό κατορθωτό, δείχνοντας παράλληλα τη δύναμη που έχουν η οργανωμένη πάλη των εργαζομένων, ο ταξικός προσανατολισμός του αγώνα.

Η σύγκριση με τη στάση των δυνάμεων του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, που κουνούσαν το δακτυλάκι τους μόνο για να υπονομεύσουν τον αγώνα και να φέρουν σε αντιπαράθεση μόνιμους και συμβασιούχους, ενώ οι εκπρόσωποί τους στους νομούς έστελναν τον κόσμο στα δικαστήρια για να βρει τάχα το δίκιο του, βοήθησε να βγουν συμπεράσματα για το ρόλο και τα διαφορετικά συμφέροντα που υπηρετούν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις στους ΟΤΑ και συνολικά στο κίνημα. Το ίδιο και η στάση της πλειοψηφίας των δημοτικών αρχών, που στάθηκαν απέναντι στον αγώνα των συμβασιούχων, συκοφαντώντας και λοιδορώντας το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Ο πήχης μπαίνει πιο ψηλά

Οι συνελεύσεις γίνονταν όλο και πιο μαζικές. Εκεί εκφραζόταν η αντιπαράθεση με ιδεολογήματα που έσπερναν δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού από το σωματείο του δήμου ή απευθείας η δημοτική αρχή. Αλλά και με αμφιβολίες που εξέφραζαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι για την αποτελεσματικότητα του αγώνα, το «μέχρι πού μπορεί να φτάσει», τη ροπή προς τα δικαστήρια και τους δικηγόρους, που αναζητούσαν πελατεία στη μεγάλη δεξαμενή των συμβασιούχων, εκμεταλλευόμενοι την αγωνία και την ανάγκη τους για δουλειά.

Η άποψη ότι «και οι παρατάσεις μια χαρά είναι, όσο μείνουμε στη δουλειά κέρδος είναι» απαντιόταν με το επιχείρημα ότι οι ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους είναι μόνιμες και δεν εξαντλούνται με τη λήξη των συμβάσεων, επομένως το αίτημα του αγώνα δεν μπορεί να είναι άλλο από μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Στις Γενικές Συνελεύσεις, όχι χωρίς αδυναμίες, γινόταν προσπάθεια να αναδειχτεί ο πραγματικός ένοχος για τη μισοδουλειά, το κεφάλαιο, το κράτος του και η Τοπική Διοίκηση, που είναι κρατικός μηχανισμός στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων.

Η αναγνώριση του συνδικάτου σφραγίστηκε με τη μαζική συμμετοχή των συμβασιούχων στις εκλογές τον περασμένο Δεκέμβρη, οπότε πέντε από αυτούς εκλέχτηκαν στη διοίκηση και η επικεφαλής της Επιτροπής Αγώνα αναδείχτηκε στο προεδρείο. Ακολούθησε ο πολυήμερος απεργιακός αγώνας τον περασμένο Ιούνη, που ανάγκασε την κυβέρνηση να ελιχθεί και να ανακοινώσει παράταση των συμβάσεων μέχρι τέλος Μάρτη του 2018, αλλά και την προκήρυξη μερικών χιλιάδων θέσεων στους δήμους, με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Ανάγκασε όμως και τη διοίκηση του δήμου Θεσσαλονίκης να εγκαταλείψει για την ώρα τα σχέδια για ιδιωτικοποίηση του τομέα της καθαριότητας.

Σημαντικός για την ενίσχυση του κύρους του συνδικάτου ήταν και ο αγώνας για την απληρωσιά, όπου μέσα από μια μαζικότατη κινητοποίηση και παρέμβαση σε ημερίδα του Ελεγκτικού συνεδρίου στη Θεσσαλονίκη, την επόμενη μέρα οι συμβασιούχοι πήραν τα λεφτά τους, δίνοντας απάντηση και σε όσους προσπάθησαν να τους «φρενάρουν», λέγοντας ότι οι αγώνες και οι κινητοποιήσεις δεν φέρνουν αποτέλεσμα.

Η δουλειά που έχει γίνει έως τώρα αφήνει παρακαταθήκη για τη συνέχεια και βάζει ακόμα ψηλότερα τον πήχη, κυρίως σε ό,τι αφορά την αναμέτρηση με αδυναμίες και ελλείψεις στη δράση του συνδικάτου. Παρά το γεγονός ότι συνεχίζουν να υπάρχουν αναστολές, συντεχνιακές αντιλήψεις, απογοητεύσεις, για την πλειοψηφία των συμβασιούχων το σωματείο αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς και αυτό δημιουργεί προϋποθέσεις για αγωνιστική συνέχεια. Ιδιαίτερα μπροστά στο ισχυρό ενδεχόμενο η συντριπτική πλειοψηφία των συμβασιούχων στους δήμους της Θεσσαλονίκης να μην προσληφθούν ως αορίστου χρόνου μέσα από τον επικείμενο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και να χάσουν τη δουλειά τους.

1η Μάρτη είμαστε στον αέρα...Την Πέμπτη 1 Μαρτίου το ραδιόφωνο του ΠΑΜΕ αρχίζει τη λειτουργία του. Η φωνή των εργαζομένων θα ακούγεται καθημερινά μέσα από το webradio.

Σ.Σ.Ο.Ν.Θ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές  Οργανώσεις Νομού Θεσσαλονίκης καλούν όλους τους συνταξιούχους της Καλαμαριάς την Τετάρτη 28 Φλεβάρη και ώρα 11πμ στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Τραπεζούντος οδού Χηλής», Χηλής 12 και Τριπόλεως στη συνάντηση με θέμα:

«ενημέρωση -  συζήτηση μπροστά στην προοπτική των παλαιών και νέων μέτρων για τις συντάξεις καθώς και η αγωνιστική μας στάση για το επόμενο διάστημα»

Οι Συνεργαζόμενες  Συνταξιουχικές  Οργανώσεις Θεσσαλονίκης

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων στην κατασκευή του νέου αεροδρομίου στην Κωνσταντινούπολη

Στο τρίτο υπό κατασκευήν αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης έχουν σκοτωθεί δεκάδες εργάτες λόγω έλλειψης μέτρων ασφαλείας

Η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας εκφράζει την αλληλεγγύη της στους εργαζόμενους που κατασκευάζουν το νέο αεροδρόμιο στην Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας, που «προσπαθούν να οργανώσουν τον αγώνα τους για να υπερασπιστούν τη ζωή τους, να βελτιώσουν τις συνθήκες δουλειάς, το μεροκάματο και τα μέτρα ασφάλειας - υγείας στον χώρο εργασίας τους. Οι συνθήκες δουλειάς των χιλιάδων οικοδόμων, μεταλλεργατών και άλλων εργαζομένων στο εργοτάξιο του νέου αεροδρομίου στην Κωνσταντινούπολη, παραπέμπουν σε "αρένα" θανάτου που οι εργάτες θυσιάζονται για τα κέρδη των λίγων.

Τα εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα που έχουν γίνει και αφήνουν πίσω τους νεκρούς και σακατεμένους εργάτες, είναι αποτέλεσμα της εντατικοποίησης της δουλειάς. Πίσω από τη βιτρίνα των μεγάλων έργων που υλοποιούνται και αξιοποιούνται από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου σε κάθε χώρα ως απόδειξη "προόδου" και "ευημερίας" των λαών, κρύβεται η άγρια εκμετάλλευση των εργατών που με τη δουλειά τους παράγουν όλο τον πλούτο αλλά βρίσκονται μέσα στη φτώχεια, στην ανέχεια, σακατεμένοι, με τις ανάγκες τους να παραμένουν ανικανοποίητες.

Στέλνουμε μήνυμα προς τους συναδέλφους μας εργάτες στην Τουρκία, στον κλάδο των κατασκευών ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ενημερώσουμε τους εργαζόμενους στην Ελλάδα για την κατάσταση που ζουν και δουλεύουν.

Αλλωστε, τα ίδια προβλήματα έχουν και οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα. Οι εργάτες σε κάθε χώρα έχουμε τα ίδια προβλήματα και τον ίδιο αντίπαλο να αντιμετωπίσουμε. Το κεφάλαιο και την εξουσία του με τις δυνάμεις που το υποστηρίζουν.

Εχουμε κοινό συμφέρον να παλέψουμε προς την ίδια κατεύθυνση με επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες. Να παλέψουμε για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια και ανέχεια».

Επίσης, την αλληλεγγύη τους στους εργάτες της εταιρείας υπηρεσιών πληροφορικής KOD-A στην Τουρκία, που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις για το δικαίωμά τους στη συνδικαλιστική οργάνωση και για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εκφράζουν με ανακοινώσεις τους το Συνδικάτο Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής Αττικής (ΣΕΤΗΠ) καθώς και η Σωματειακή Επιτροπή του ΣΕΤΗΠ στην «Teleperformance Hellas». Ανάλογο μήνυμα αλληλεγγύης στους εργαζόμενους της KOD-A έχει στείλει και το ΠΑΜΕ.

Αλληλεγγύη του ΠΑΜΕ στους εργάτες της Νότιας Αφρικής

Το ΠΑΜΕ εκφράζει την αλληλεγγύη και την υποστήριξή του προς την Εθνική Ενωση Εκπαίδευσης, Υγείας και Συναφών Εργαζομένων (NEHAWU) της Νότιας Αφρικής, η οποία προχωρά σε απεργία στον τομέα Υδρευσης - Αποχέτευσης στις 8 Μάρτη.

Οπως σημειώνει σε ανακοίνωσή του, «η NEHAWU, μεταξύ άλλων, απαιτεί την υπογραφή νέων όρων απασχόλησης για τους εργαζόμενους του κλάδου στις κατασκευές, την καταβολή οφειλομένων από το 2017, τη διακοπή της ανάθεσης έργων σε εργολάβους, μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους εργασίας και άλλα. Το ΠΑΜΕ βρίσκεται δίπλα στη NEHAWU στον αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζομένων στον κλάδο και εύχεται κάθε επιτυχία στην απεργία και τις αγωνιστικές δράσεις του συνδικάτου. Απαιτούμε την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους».

Ανοιχτή συνέλευση ηθοποιών στη Θεσσαλονίκη

Την Τρίτη 27 Φλεβάρη θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή συνέλευση - συζήτηση όλων των ηθοποιών της Θεσσαλονίκης, στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, στις 16.30. Το κάλεσμα πραγματοποιείται ύστερα από απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και της Αντιπροσωπευτικής Επιτροπής του ΣΕΗ στο ΚΘΒΕ.

Από τη συζήτηση ξεχωρίζουν τα θέματα για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στο ελεύθερο θέατρο, αλλά και η φιλοξενία της έκθεσης και η προβολή ντοκιμαντέρ για τη συμπλήρωση των 100 χρόνων του ΣΕΗ.

Στην ανακοίνωση αναφέρονται ανάμεσα στα άλλα:

«Προχωράμε σε αυτήν την πρωτοβουλία γιατί πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και στην πόλη μας, απέναντι στα μέτρα της κυβέρνησης και του κεφαλαίου που θέλουν την τέχνη μας κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους και εμάς μέσα στην ανασφάλεια και στην αβεβαιότητα. Με σκυμμένο το κεφάλι, χωρίς αντίσταση στην τρομοκρατία που δεχόμαστε στο χώρο δουλειάς μας, στην πρόβα, στην παράσταση.

Η κυβέρνηση και η εργοδοσία έχουν φτιάξει το νομικό πλαίσιο, προκειμένου να αποκαλούνται "καθ' όλα νόμιμα" η απλήρωτη εργασία, η ωρομίσθια ασφάλιση, τα ατελείωτα ωράρια, ακόμα και η πληρωμή με σάντουιτς. Το Σωματείο έχει ήδη πραγματοποιήσει τρεις Γενικές Συνελεύσεις, αλλά και σειρά κινητοποιήσεων για το ζήτημα. Φαίνεται ότι οι προσπάθειές μας έχουν αντίκρισμα, ότι η εργοδοσία δεν μένει "ασυγκίνητη".

Γι' αυτό και χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση και συμμετοχή στη δράση του σωματείου πανελλαδικά. Είναι στο χέρι μας η κατάσταση αυτή να πάρει απάντηση».

Αρχαιρεσίες στην Ενωση Εμποροϋπαλλήλων

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Σε μαζική συμμετοχή στις εκλογές του Σωματείου, που θα διεξαχθούν από τις 27/2 έως τις 5/3, καλεί τους εργαζόμενους του κλάδου η Ενωση Εμποροϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης.

Οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν στα γραφεία της (ΕΚΘ, 5ος όροφος), με το εξής πρόγραμμα: Τρίτη 27/2, 10.00 - 18.00. Τετάρτη 28/2, 11.00 - 19.00. Πέμπτη 1/3, 10.00 - 18.00. Παρασκευή 2/3, 10.00 - 18.00. Κυριακή 4/3, 12.00 - 20.00.

Τη Δευτέρα 5/3, κάλπες θα στηθούν στα καταστήματα «Νοtos», στην Τσιμισκή (10.00 - 18.00).

Το Σωματείο καλεί τους εργαζόμενους που βιώνουν τις εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, που πληρώνονται με «τρεις κι εξήντα», που αναγκάζονται να δουλεύουν Κυριακές, «Μαύρες Παρασκευές» - «Λευκές» και «Κόκκινες Νύχτες», να ψηφίσουν μαζικά για σωματείο πιο ισχυρό, για να δυναμώσουν οι αγώνες. Στο κάλεσμά του σημειώνει: «Ψηφίζουμε και δυναμώνουμε το σωματείο μας, που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ, για να δυναμώσει και συνολικά το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να αποκτήσει τη δύναμη να οργανώνει αγώνες που θα εμποδίζουν την επίθεση του κεφαλαίου, να βάζει μπροστά αιτήματα που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, να συγκρούεται με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, που και στον κλάδο μας αποτελεί την πλειοψηφία στη διοίκηση της ΟΙΥΕ (οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ)».

Σύγχρονο «σκλαβοπάζαρο» που ισοπεδώνει μισθούς και δικαιώματα

«ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΗ» ΕΡΓΑΣΙΑ

Πλευρές του άθλιου εργασιακού καθεστώτος από τους κλάδους του Εμπορίου και των Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής

Παλιότερη αφίσα των Σωματειακών Επιτροπών του ΣΕΤΗΠ στον ΟΤΕ

Εταιρείες Προσωρινής Απασχόλησης, Ιδιωτικά Γραφεία Ευρέσεως Εργασίας, επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών «ανθρώπινου δυναμικού». Πίσω από τα παραπάνω ονόματα μπορεί κανείς να βρει τις επιχειρήσεις που «ενοικιάζουν» εργαζόμενους σε άλλες εταιρείες, τα σύγχρονα «δουλεμπορικά», όπως εύστοχα τις αποκαλούν εργαζόμενοι και σωματεία.

Πρόκειται για εταιρείες που διαφημίζουν τον «υψηλό βαθμό ευελιξίας» που παρέχουν στις επιχειρήσεις - πελάτες τους, μειώνοντας το «κόστος» τους. Τη δράση τους διευκολύνουν οι νόμοι που έχουν ψηφίσει οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου και οι κατευθύνσεις της ΕΕ.

«Η επένδυση σε ανθρώπινο κεφάλαιο είναι η πιο δαπανηρή, μα και η πιο αποδοτική», αναφέρει χαρακτηριστικά μια από αυτές στην ιστοσελίδα της, διαβεβαιώνοντας πως διασφαλίζει «τις καλύτερες προϋποθέσεις απόσβεσης του κεφαλαίου»...

Στη μεγάλη δεξαμενή των «ενοικιαζόμενων» περιλαμβάνονται εργαζόμενοι που δουλεύουν κάτω από συνεχή αβεβαιότητα, άλλοτε μια μέρα το μήνα και άλλοτε επτά μέρες τη βδομάδα, με τα δικαιώματά τους να βρίσκονται στο στόχαστρο της εργοδοσίας και την ανεργία να τους περιμένει στη γωνία.

Για το σύγχρονο αυτό «σκλαβοπάζαρο», τις συνέπειές του για τους εργαζόμενους, όπως και για τον αγώνα που δίνουν τα ταξικά συνδικάτα για ενιαία αγωνιστική οργάνωση και δράση όλων των εργαζομένων, ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με μέλη των διοικήσεων του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και του ΣΕΤΗΠ Αττικής.

Εμπόριο: Κακοπληρωμένη δουλειά, «ευελιξία» και ομηρία

Σχετικά με το εργασιακό καθεστώς της «ενοικίασης» εργαζομένων στον κλάδο του Εμπορίου μιλά στον «Ριζοσπάστη» ο Θύμιος Βασιλείου, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και εργαζόμενος κάτω από το καθεστώς της «ενοικίασης».

Από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων ενάντια στο σύγχρονο «σκλαβοπάζαρο»

Πρόσφατα βρέθηκε στην ανεργία, μετά από επτά χρόνια δουλειάς με συμβάσεις στην εταιρεία «In Group», με την τελευταία διετία να δουλεύει στο κατάστημα «The Mart» (ιδιοκτησίας «Σκλαβενίτη»).

Οπως έχει επισημάνει το σωματείο, αυτό που «ενόχλησε» την εργοδοσία είναι η φωνή που καλεί τους εργαζόμενους να παλέψουν για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, ενάντια στις συνθήκες ομηρίας εκατοντάδων εμποροϋπαλλήλων που παρέχονται ως φτηνό και «ευέλικτο» προσωπικό, με συνεχώς ανανεούμενες συμβάσεις εργασίας σε εργοδότες του κλάδου.

Η δραστηριότητα του σωματείου, με κινητοποιήσεις στους άμεσους («In Group») και έμμεσους («The Mart») εργοδότες, αλλά και παρεμβάσεις στην Επιθεώρηση Εργασίας, έχει γίνει αφορμή για να βρεθούν στο επίκεντρο μια σειρά πλευρές της πραγματικότητας που αντιμετωπίζουν χιλιάδες εργαζόμενοι.

Οι εταιρείες που «ενοικιάζουν» εργαζόμενους σε επιχειρήσεις του κλάδου ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, ενώ ανάμεσά τους υπάρχουν και μεγάλοι όμιλοι, που αναλαμβάνουν να βρουν, να εκπαιδεύσουν και να προμηθεύσουν στις επιχειρήσεις το προσωπικό που χρειάζονται.

Οι «ενοικιαζόμενοι» εργαζόμενοι έχουν από πάνω τους ταυτόχρονα δύο μεγαλοεργοδότες: Το «δουλεμπορικό» με το οποίο υπογράφουν σύμβαση, αλλά και την εργοδοσία του καταστήματος στο οποίο κάθε φορά καλούνται να δουλέψουν στην πραγματικότητα, με πλήρη «ευελιξία».

Σε αυτό το πλαίσιο, οι εμποροϋπάλληλοι που δουλεύουν μέσω των εταιρειών αυτών βλέπουν τις ώρες δουλειάς τους να αυξομειώνονται συνεχώς με βάση τις ανάγκες της επιχείρησης. Ενδεικτικά, σε μια από τις «συμβάσεις» με σχετική εταιρεία, ορίζεται πως «οι ημέρες εργασίας του εργαζόμενου καθορίζονται ανά μήνα και δεν θα υπολείπονται από μία (1) μηνιαίως, οι δε ώρες δεν θα υπολείπονται τις δύο (2) ημερησίως». Στην πράξη ο εργαζόμενος μπορεί να δουλεύει καθημερινά για 8 ώρες ή ακόμα περισσότερες, τίποτα όμως δεν εμποδίζει την εργοδοσία να εναλλάσσει τις υπερωρίες με την ακραία υποαπασχόληση, εφόσον αυτό εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντά της. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται αδύνατον οι εργαζόμενοι να γνωρίζουν τις μέρες και τις ώρες εργασίας τους, αλλά και τις μηνιαίες αποδοχές τους, που αυξομειώνονται ανάλογα με τις ώρες εργασίας.

Οσον αφορά το ωρομίσθιο, αυτό κυμαίνεται γύρω στα 3 ευρώ την ώρα, ενώ δεν λείπουν φαινόμενα ανασφάλιστης ή υποδηλωμένης εργασίας. Στο Σύλλογο έχουν φτάσει καταγγελίες από εργαζόμενες σε πολυκαταστήματα που δουλεύουν ως «ενοικιαζόμενες» κατά την περίοδο των εκπτώσεων ή του εορταστικού ωραρίου και αμείβονται με «μισθό» 180 ευρώ, παρότι το πραγματικό τους ωράριο φτάνει ή και υπερβαίνει το 8ωρο.

Οι εργαζόμενοι βρίσκονται «όμηροι», δουλεύοντας με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Ανάμεσα στις ανανεώσεις συχνά μεσολαβούν διαστήματα ανεργίας για ενάμιση περίπου μήνα, είτε εμφανίζεται κάθε φορά διαφορετικός εργοδότης. Ετσι, ακόμα κι αν ο εργαζόμενος δουλεύει στην ίδια επιχείρηση και κάνει την ίδια δουλειά για χρόνια, στερείται το δικαίωμα να μετατραπεί η σύμβασή του σε αορίστου χρόνου.

Στα παραπάνω προστίθεται και η «εκπαίδευση» στις επιταγές των εργοδοτών, την οποία αναλαμβάνουν να παρέχουν οι εν λόγω εταιρείες. Οπως επισημαίνει ο εκπρόσωπος του σωματείου, πρόκειται για κανονικά «σεμινάρια» ενάντια στην οργάνωση στα σωματεία, τη συλλογική διεκδίκηση, τη συμμετοχή στην απεργία. Τα μαθήματα υποταγής συνοδεύονται από το ανάλογο «τυράκι»: Αν ένας εργαζόμενος έχει τρίμηνη σύμβαση του τάζουν εξάμηνη, αν έχει εξάμηνη του τάζουν δωδεκάμηνη και πάει λέγοντας, χωρίς να μπαίνει ποτέ τέλος στο καθεστώς της ανασφάλειας και της ομηρίας.

«Εκπαιδεύουν τους εργαζόμενους στα "θέλω" των εργοδοτών, προκειμένου να εξασφαλίζουν "ησυχία, τάξη και ασφάλεια" στους χώρους δουλειάς, προκειμένου οι εργαζόμενοι να μην έχουν απαιτήσεις, να μην διεκδικούν το δικαίωμα σε σταθερή δουλειά, Συλλογική Σύμβαση, αυξήσεις στους μισθούς», σχολιάζει.

Προσθέτει όμως πως όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αγανακτούν, προβληματίζονται, απευθύνονται στο κλαδικό τους σωματείο και συζητούν πως «δεν μπορεί να είναι αυτό το παρόν και το μέλλον μας».

Τηλεπικοινωνίες: Εργαλείο για τη «συμπίεση» μισθών και δικαιωμάτων

Η «ενοικιαζόμενη» εργασία αποτελεί γενικευμένο φαινόμενο και στις επιχειρήσεις και τις ειδικότητες του κλάδου των Τηλεπικοινωνιών και της Πληροφορικής. Την εξάπλωση αυτής της άθλιας εργασιακής σχέσης και τα προβλήματα που συνεπάγεται για τους εργαζόμενους περιγράφει η Γιάννα Παπαδημητρίου, ταμίας του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής Αττικής (ΣΕΤΗΠ).

Οι «ενοικιαζόμενοι» αποτελούν ένα πολύ μεγάλο μέρος του συνόλου των εργαζομένων του κλάδου. Μια ενδεικτική εικόνα από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις έχει ως εξής: Στον όμιλο ΟΤΕ, στα τηλεφωνικά κέντρα αλλά και σε άλλα τμήματα όπως οι τεχνικοί πεδίου, φτάνουν τις 3,5 χιλιάδες εργαζόμενους. Στα τηλεφωνικά κέντρα της «Vodafone» αποτελούν το 92% του προσωπικού και στο τμήμα πληροφορικής το 40%. Σε «Forthnet» και «Cyta» υπολογίζονται σε 10% και 15% με 20% αντίστοιχα.

Με «όχημα» το εργασιακό αυτό καθεστώς, οι εργοδότες συμπιέζουν μισθούς και δικαιώματα προς τα κάτω. Οι μισθοί των «ενοικιαζόμενων» κινούνται στο ύψος του κατώτερου μισθού της ΕΓΣΣΕ, γεγονός που αντικειμενικά χτυπά τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε όποιες επιχειρήσεις υπάρχουν, ενώ εντείνεται με αυτόν τον τρόπο ο διαχωρισμός που οι εργοδότες επιβάλλουν μέσα στους χώρους δουλειάς. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του ΟΤΕ: Η επιχειρησιακή ΣΣΕ που βρισκόταν σε ισχύ μέχρι τον περασμένο Δεκέμβρη δεν περιλαμβάνει τους χιλιάδες «ενοικιαζόμενους». Μεγάλη ευθύνη για το γεγονός αυτό έχουν οι δυνάμεις που πλειοψηφούν στα σωματεία και την Ομοσπονδία εργαζομένων του ομίλου, οι οποίες άλλωστε αρνούνται να εγγράψουν τους «ενοικιαζόμενους» ως μέλη τους.

Μια σειρά... παρενέργειες έχουν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, διάρκειας από ένα μήνα έως ένα χρόνο, αφού στερούν από τους εργαζόμενους βασικά δικαιώματα, όπως η προσαύξηση της κανονικής άδειας και η αποζημίωση στην περίπτωση απόλυσης. Καθώς μεταβάλλεται ανά τακτά διαστήματα ο εργολάβος με τον οποίο υπογράφουν σύμβαση, εμφανίζονται συνεχώς ως... νεοπροσληφθέντες, ακόμα κι αν έχουν στην πλάτη τους χρόνια στην ίδια δουλειά. «Κάθε χρόνο ξεκινάνε από την αρχή», σαν να είναι ο πρώτος τους χρόνος στη δουλειά, επισημαίνει το μέλος του ΔΣ του ΣΕΤΗΠ. Ιδιαίτερα ζητήματα προκύπτουν με εγκυμονούσες εργαζόμενες, οι οποίες βλέπουν συχνά τις συμβάσεις τους να μην ανανεώνονται. Μάλιστα, το ΣΕΤΗΠ και οι Σωματειακές Επιτροπές του έχουν οργανώσει παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις καταγγέλλοντας απολύσεις εγκύων, κάτω από το πρόσχημα της σύμβασης που «έληξε», ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν μετρήσει και θετικά αποτελέσματα, με την επιστροφή των εργαζομένων στις θέσεις τους.

«Το ΣΕΤΗΠ από την ίδρυσή του έχει ξεκαθαρίσει ότι όλοι οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στις εταιρείες του κλάδου μπορούν να γίνονται μέλη του», τονίζει η Γ. Παπαδημητρίου. Υπενθυμίζει πως αντίστοιχες αποφάσεις έχουν πάρει επιχειρησιακά σωματεία που έχουν κοινό βηματισμό με το κλαδικό («Forthnet» και «360 Connect»), ενώ σε παρόμοια κατεύθυνση έχει κινηθεί, με καθοριστική συμβολή των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, το σωματείο στη «Cyta».

Η κατάργηση της «ενοικιαζόμενης» εργασίας και η μετατροπή όλων των συμβάσεων σε συμβάσεις πλήρους ωραρίου και αορίστου χρόνου περιλαμβάνονται ανάμεσα στα βασικά αιτήματα του Συνδικάτου. Το αίτημα αυτό αντανακλάται στην πάλη του για επιχειρησιακές συμβάσεις που θα αποτελούν ασπίδα για τα εργασιακά δικαιώματα, θα συμβάλλουν στην ανάκτηση των απωλειών και θα ισχύουν για όλους τους εργαζόμενους. Αντανακλάται στο σχέδιο κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης που έχει επεξεργαστεί το ΣΕΤΗΠ, καλώντας τους εργαζόμενους να οργανώσουν τον αγώνα και τη διεκδίκηση για την υπογραφή της.

Ευ. Χ.

"Άμα σας ρωτήσουν απαντήστε περήφανα: ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΟΝΙΤΕΣ... "!

http://fanthis.blogspot.grΠΗΓΗ

H ΕΠΟΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ γιορτάζει την 1η επέτειο ίδρυσης της θρυλικής νεολαίας της Εαμοελασίτικης Αντίστασης και το blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" γυρίζει πίσω το ρολόι του ιστορικού χρόνου και με τα λόγια των ίδιων των ΕΠΟΝΙΤΩΝ του τόπου μας ανασύρει ηρωϊκές μνήμες μέσα από ένα πολύ σπάνιο ντοκουμέντο (αντιστασιακή εφημερίδα της εποχής) που μας παραχώρησε το φιλικό blog "Αγρίνιο... γλυκές μνήμες".

Από τη δική μας πλευρά θα προλογίσουμε σύντομα, τονίζοντας ότι στις 23 Φεβρουαρίου 1943, σε ένα μικρό σπιτάκι στους Αμπελοκήπους επί της οδού Δουκίσσης Πλακεντίας 3, ιδρύεται -μετά από προηγούμενη απόφαση της ολομέλειας της ΚΕ του ΕΑΜ Νέων- η ΕΠΟΝ (Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων) η οποία ήταν αυτή που έμελλε να συσπειρώσει τον ανθό της μαχόμενης νεολαίας μας! Πάνω από 630.000 νέοι και νέες έγιναν μέλη της ΕΠΟΝ ενώ πολλαπλάσιοι δραστηριοποιήθηκαν κοντά της τροφοδοτώντας με την επαναστατική ορμή της νιότης τους το ΕΑΜ, αλλά και τον ΕΛΑΣ αφού, συν τοις άλλοις, 35.000 ΕΠΟΝΙΤΕΣ εντάχθηκαν ως ένοπλοι μαχητές στις τάξεις του αντάρτικου στρατού. Η ΕΠΟΝ δίνει βροντερό παρόν σε αναρίθμητες μάχες και συγκρούσεις στα αστικά κέντρα και στην ύπαιθρο, ακόμη πρωτοστατεί στην ακύρωση της εφιαλτικής πολιτικής επιστράτευσης των ναζί, μπαίνει μπροστά σε απεργίες και σαμποτάζ, γράφει ιστορία εφευρετικής αντιπληροφόρησης του λαού με τα θρυλικά "χωνιά", διαπρέπει επίσης στην οργάνωση της περίφημης Αλληλεγγύης μέσω των συσσιτίων και πλείστων άλλων μορφών έμπρακτης στήριξης προς τους ανήμπορους ανθρώπους του λαού, επαναλειτουργεί σχολεία και σχολές σε καμένα χωριά, αλλά πρωτοπορεί και στον τομέα του πολιτισμού διοργανώνοντας χιλιάδες θεατρικές παραστάσεις, καλλιτεχνικές γιορτές, αθλητικές εκδηλώσεις, λαϊκά γλέντια! "Πολεμάμε και τραγουδάμε" ήταν το σύνθημα της Αντιστασιακής Νεολαίας! Η ΕΠΟΝ με αγώνες και αίμα σφραγίζει την ενεργή συμμετοχή της νέας γενιάς στους λαϊκούς αγώνες. Ποιος θα μπορούσε να ξεχάσει τη θυσία των τριών ηρώων στο σπίτι του Υμηττού -Δημήτρη Αυγέρη, 18 χρονών, Θάνου Κιοκμενίδη και Κώστα Φολτόπουλου 17 ετών- οι οποίοι έπεσαν αντιμετωπίζοντας 200 πάνοπλους ναζί; Ποιος θα μπορούσε να λησμονήσει τη 17χρονη Επονίτισσα Παναγιώτα Σταθοπούλου, με καταγωγή από το Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας, που όρμηξε επάνω στο γερμανικό τανκ, κάνοντας τη ζωή της κόκκινο λουλούδι στον κήπο της λευτεριάς; Αλλά και χιλιάδες ακόμη, νέους και νέες, που πολέμησαν με τόλμη και αυτοθυσία σε πόλεις και βουνά για "τη χιλιάκριβη τη Λευτεριά και τη Λαοκρατία", για να εισπράξουν, κατοπινά, από το κράτος των δωσίλογων, διώξεις, εκτοπίσεις και εκτελέσεις; Όταν τα ιδανικά παραμένουν αδικαίωτα, ο αγώνας δεν μπορεί παρά να συνεχίζεται…

Αλλά ας σταματήσουμε εμείς κάπου εδώ, και ας παραχωρήσουμε το γιορτινό λόγο στους ΕΠΟΝΙΤΕΣ της Ανταρτομάνας Ευρυτανίας μέσω της εφημερίδας τους (σ.σ. διατηρήθηκε η ορθογραφία εποχής του πρωτότυπου):

Εφημερίδα "ΑΓΩΝΑΣ "

ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΝΕΩΝ ΕΠΟΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ

23 Φλεβάρη 1944

Τα άρθρα:

ΖΗΤΩ Η 23 ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ, ΣΥΜΒΟΛΟ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝ. ΝΕΟΛΑΙΑΣ.

Η νέα μας γενιά κατ’ απ’ την κοινωνική εγκατάλειψη και την εξαθλίωση που την καταδίκασαν όλα τα αντιλαϊκά καθεστώτα στο διάστημα της 100χρονης λεύτερης εθνικής ζωής και την εθνική ταπείνωση στην οποία μας έριξε ο φασισμός με τα μαύρα κοράκια του που πέσαν πάνω στο λαό μας και του ξεσκίζαν τις σάρκες του, μα και σαν άξιος συνεχιστής της προοδευτικής δράσης των τρισένδοξων Ιερολοχιτών και των θρυλικών κλεφτόπουλων του ’21, κι όλων των κατοπινών προοδευτικών οργανώσεων, σα θύελλα ξέσπασε στον τιτάνιο αγώνα  που ανέλαβε ο επαναστατημένος μας λαός. Ρίχνεται στην πάλη με ένα της πόθο, με ένα της σύνθημα: Να συνενώση  ολόκληρη τη Νέα Γενιά, στον αγώνα για τη ζωή, την Εθνική λευτεριά, τη λαϊκή δημοκρατία, στον αγώνα ενάντια στον επίορκο Γλύξμπουργκ. Κι’ ο πόθος της αυτός, η ΕΝΟΤΗΤΑ, που αποτελούσε ιστορική αναγκαιότητα για τη χώρα μας γίνεται πραγματικότητα στις 23 του Φλεβάρη 1943 κάτω από τη σημαία της Ε.Π.Ο.Ν. Να γιατί η 23 του Φλεβάρη 1943 θα μείνη μέρα ιστορική. Να γιατί η Ε.Π.Ο.Ν. θα μείνη ακοίμητο Σύμβολο στη Λαϊκή ψυχή. Σύμβολο ενότητας και αυτοθυσίας, σύμβολο υπέρτατης πάλης για την πραγματοποίηση των καταστατικών μας αρχών. Ένας χρόνος κλείνει σήμερα από την ίδρυση της ΕΠΟΝ και στο διάστημα αυτό οι Νέοι και Νέες της Ευρυτανίας κατ’ απ’ την καθοδήγηση της Ε.Π.Ο.Ν., μ’ εντατική δουλειά κατ’ απ’ τις πιο σκληρές συνθήκες και τις ιδιομορφίες των χωριών μας –πείνα, φτώχεια, αμορφωσιά, προκλήσεις, αντίδραση– μη υπολογίζοντας θυσίες, έχουν να επιδείξουν μια σειρά νίκες και επιτυχίες.

Η συναδέλφωση στις γραμμές της ΕΠΟΝ της συντριπτικής πλειοψηφίας των νέων της Ευρυτανίας, το πλαισίωμα του τάγματος της Ευρυτανίας, και άλλων μονάδων του ηρωϊκού ΕΛΑΣ, με ανταρτοομάδες της ΕΠΟΝ από παιδιά – Ευρυτάνες ΕΠΟΝίτες – βγαλμένα κι’ ατσαλωμένα απ’ τη φωτιά του αγώνα,  η περίθαλψη των ανταρτών εκ μέρους όλων των ΕΠΟΝιτών όλων των χωριών μας, το κουβάλημα στην πλάτη από τις Επονίτισσες της Φραγγίστας, η ενεργή συμμετοχή μας στην αυτοδιοίκηση, ο παιδ. Σταθμός του Καρπενησίου, η λέσχη του Δερματιού, τα δέματα που στέλνουν στους αντάρτες οι Επονίτες της Καστανιάς και της Κόπρενας, οι θεατρικές παραστάσεις και οι λαϊκές γιορτές στα περισσότερα χωριά - εκεί που πριν από λίγο τα παιδιά έπληταν στο σκοτάδι της αμάθειας – η εφημερίδα της Γρανίτσας, και το σχολειό του Τροβάτου, δεν είναι αποτελέσματα μαγείας, ούτε προϊόντα τύχης, αλλά τα αγαθά αλύγιστης πίστης στον αγώνα, πολύμοχθης δουλειάς και φιλότιμης προσπάθειας.

Νέοι και νέες της Ευρυτανίας

Ας γιορτάσουμε μ’ όλη τη δύναμη της ψυχής μας, μ’ όλη την επαναστατική μας φλόγα, τις 23 του Φλεβάρη. Ας χαιρετίσουμε, μ’ ενθουσιασμό κι’ ανείπωτη χαρά το κέρδισμα από μέρους του ΕΑΜ ΕΛΑΣ της περίλαμπρης νίκης, της ενοποίησης όλων των εθνικών δυνάμεων και της δημιουργίας εθνικής κυβέρνησης και ας ριχτούμε στον αγώνα για την ολοκλήρωση της ενότητας της Ευρυτ. Νεολαίας. Εμπρός πρωτοπόροι για τη ζωή και το ψωμί του λαού μας, για το τσάκισμα του καταχτητή και των πραχτόρων του, εμπρός εμείς παιδιά της φτωχής αλλά ηρωϊκής ανταρτομάνας Ευρυτανίας, με καινούργια όρεξη στον αγώνα, για να δούμε μέρες καλλίτερες, ν’ απολαύσουμε το φωτεινό ήλιο π’ ανατέλει στον ορίζοντα, εμπρός για να γιορτάσουμε τις 23 Φλεβάρη του 45 λεύτεροι, μέσα στη χαρούμενη ζωή της ΛΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

ΖΗΤΩ Η ΕΝΟΤΗΤΑ

Ενώ ο ηρωϊκός μας ΕΛΑΣ, ταγμένος στο πλάϊ του δοκιμαζόμενου Έθνους, διέλυσε κατά τον τραγικώτερο τρόπο τα τμήματα του Ζέρβα, το Γενικό μας Στρατηγείο, πιστό στην πολιτική της Ενότητας, υπέβαλε σ’ αυτόν τους πιο κάτω όρους: Ι/ Επίσημη αποκήρυξις ηγετών και οπαδών ΕΔΕΣ οίτινες συνέπραξαν ή συμπράττουν μετά Γερμανών ή Ράλλη. 2/ δυνάμεις Ζέρβα-ΕΛΑΣ παραμείνουν θέσεις κατεχομένας ημέρα καταπαύσεως πυρών, μέχρι πραγματοποιήσεως ενότητος. 3/ Άμεσον  έναρξιν διαπραγματεύσεων δια συγκρότησιν ενιαίου Ανταρτικού Στρατού. Η αποδοχή των όρων αυτών από μέρους του Ζέρβα δείχνει ξεκάθαρα ότι το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ όταν βροντοφωνούσε πως η οργάνωση ΕΔΕΣ είχε πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες προδότες κι’ ακόμα πως οι ανακοινώσεις του Λονδίνου στις 31 του Οχτώβρη στηρίζονταν πάνω σε συκοφαντικές πληροφορίες κακών πραχτόρων της μεγάλης μας συμμάχου Αγγλίας, είχε απόλυτο δίκηο. Η ενοποίηση όλων των εθνικών μας δυνάμεων θα έχη σαν αποτέλεσμα την ανάγκη της δημιουργίας Εθνικής Κυβέρνησης, που θα βγαίνει από το Λαό μας για να τον οδηγήση στις μάχες που θα δώση για την πολυπόθητη λευτεριά, την Λαοκρατία, τη Νίκη στο λαό και τα Νειάτα μας.  

ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΝΕΕΣ

Άμα σας ρωτήσουν τι είσαστε απαντήστε περίφανα: ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΟΝΙΤΕΣ, πιστοί στρατιώτες του ιδανικού της Κοινωνικής Δικαιοσύνης και χύνουμε το αίμα  μας για τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ και τη ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ. 

 "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"